Drukdrukdruk

Neeeeeej! Ik ben niet gestopt met schrijven! Ik heb er gewoonweg geen tijd voor gehad/willen maken. Ik was echt te druk met andere dingen. Over het algemeen allemaal leuke dingen en dan heb je al snel dat je geen tijd maakt om te schrijven. Ik had echter wel genoeg om over te schrijven. Bij deze dus alsnog!

Advertentie

Drukker as bij d’n bakker

 

Afgelopen zondag was een belangrijke dag voor Stichting Out of Bounds: die dag stond de eerste officiële golfwedstrijd volledig in het teken van de stichting. Het ging om een bestaande wedstrijd, volledig georganiseerd door Golfclub Princenbosch. Rond de wedstrijd waren allerlei activiteiten georganiseerd om fondsen te werven.

Happy days

Het is alweer een paar weken geleden dat ik iets geschreven heb. Gek genoeg had ik even geen zin om tijd te maken om een verhaal te tikken. Het was ook echt een kwestie van tijd maken, want ik ben stiekem best druk geweest in de afgelopen weken. Druk met vanalles: vooral met Stichting Out of Bounds, maar ook met “gewoon” werk, sporten en natuurlijk met m’n gezinnetje. Happy days mag ik wel zeggen!

Goed begin! Halve werk?

Elen, Marian, Michiel en ondergetekende

We zijn los! Vandaag zijn we echt gestart met de promotie van Stichting Out of Bounds bij Golfclub Princenbosch. Het doel is duidelijk: sympathie winnen voor ons initiatief en de nieuwe “Out of Bounds Etiquette” introduceren, waarbij een golfer een slechte slag omzet in een goede donatie van 1 euro of meer voor ons doel. Als een goed begin werkelijk het halve werk is, dan gaat het helemaal goed komen met Out of Bounds.

Out of Bounds: in een stroomversnelling!

Ik heb op mijn blog al eerder geschreven over de plannen die ik heb met Stichting Out of Bounds. Omdat het succes van de stichting voor een groot deel valt of staat met naamsbekendheid en bekendheid van ons doel, “misbruik” ik mijn weblog graag om jullie te informeren. Natuurlijk hoop ik jullie via deze weg ook te betrekken en misschien zelfs te binden. Daarom zal ik hier ook gaan schrijven over wat we zoal meemaken. En dat is – ondanks alles – de afgelopen maanden nogal wat geweest.

Spontaan hersteltripje

Het was vrij spontaan: drie weken geleden besloten we er nog even lekker tussenuit te gaan. Even weg van alles en iedereen. Even de afgelopen acht maanden achter ons laten en lekker opladen om weer het “normale” leven te gaan leiden. Dat even werd elf dagen Algarve, Portugal. Samen met de kindjes, lekker zorgeloos weg. Lekker even niet denken aan kanker en alle beslommeringen die daarbij horen.

“Golfen werkt als medicijn”

Zoals jullie weten ben ik een redelijk sportief mannetje. Naast hockey is golf een van mijn echte passies. In de afgelopen maanden werd sporten steeds lastiger. Ik heb nog een paar keer op het hockeyveld gestaan, maar mijn conditie werd door de chemo’s al snel zó slecht dat echt meehockeyen niet meer ging. Gelukkig heb ik al die tijd nog prima kunnen golfen!

Drie hoogtepunten!

Afgelopen donderdag was een dag van hoogtepunten! Drie hoogtepunten op één dag: bijna teveel om waar te zijn.

De dag begon met de eerste conceptpresentatie van het logo van de stichting die ik wil gaan oprichten. Samen met 2 vrienden was ik afgezakt naar het altijd gezellige Breda om,  in de oude, omgebouwde brandweerkazerne – waar het bruist van de creativiteit – onder het genot van een kopje heelijke Illy koffie en een lekkere Rotterdamsche koffiekoek, plaatjes te kijken.

Echt genieten!

Klinkt misschien een beetje vreemd, maar ik ben echt aan het genieten op dit moment! Zoals ik vorige week al schreef was ik 3 dagen na de kuur alweer redelijk bij de mensen. Ik ben vanaf maandag alweer van alles aan het doen. Dingen met het gezin, werken, met de stichting en ook weer aan het sporten.

In tegenstelling tot bij de eerdere behandelingen, had ik op de vierde dag – maandag dus – een afspraak gemaakt en die kon ook gewoon doorgaan. Dat beviel prima en het was bovendien erg gezellig. Dinsdag en donderdag heb ik redelijk veel gewerkt op mijn nieuwe werkplek. Ik werk normaal gesproken vanuit huis, maar sinds een paar weken heb ik fysiek onderdak gevonden bij een nieuw bureau. Die nieuwe werkplek bevalt prima. Toch wat minder privé-afleiding geeft, zeg maar.