Elen, Marian, Michiel en ondergetekende
We zijn los! Vandaag zijn we echt gestart met de promotie van Stichting Out of Bounds bij Golfclub Princenbosch. Het doel is duidelijk: sympathie winnen voor ons initiatief en de nieuwe “Out of Bounds Etiquette” introduceren, waarbij een golfer een slechte slag omzet in een goede donatie van 1 euro of meer voor ons doel. Als een goed begin werkelijk het halve werk is, dan gaat het helemaal goed komen met Out of Bounds.
Gisteren was weer een heugelijk moment: mijn haar is geknipt! Je moet je er niet teveel bij voorstellen hoor. Er lagen toen de klus geklaard was een paar verdwaalde plukjes op de grond, maar voor het idee was het heel wat. Het was in ieder geval nodig. Want wat er inmiddels alweer op m’n koppie zit begon aardig te pluizen en kon wel wat model gebruiken.
Ik heb op mijn blog al eerder geschreven over de plannen die ik heb met Stichting Out of Bounds. Omdat het succes van de stichting voor een groot deel valt of staat met naamsbekendheid en bekendheid van ons doel, “misbruik” ik mijn weblog graag om jullie te informeren. Natuurlijk hoop ik jullie via deze weg ook te betrekken en misschien zelfs te binden. Daarom zal ik hier ook gaan schrijven over wat we zoal meemaken. En dat is – ondanks alles – de afgelopen maanden nogal wat geweest.
Het was vrij spontaan: drie weken geleden besloten we er nog even lekker tussenuit te gaan. Even weg van alles en iedereen. Even de afgelopen acht maanden achter ons laten en lekker opladen om weer het “normale” leven te gaan leiden. Dat even werd elf dagen Algarve, Portugal. Samen met de kindjes, lekker zorgeloos weg. Lekker even niet denken aan kanker en alle beslommeringen die daarbij horen.
Mijn vriend Hodgkin 