Het laatste lood weegt zwaar

“Mag ik je even iets vragen? Ben jij Jules?” Dat was het begin van een onverwachte, maar erg prettige ontmoeting met een lotgenoot vandaag. Hij herkende mijn gezicht van een paar foto’s op mijn weblog. Dat was toch wel heel bijzonder, om zomaar ineens herkend te worden, terwijl je met een espressotje in je hand zit na te genieten van een heerlijke lunch. “Beroemd” door een ziekte, wat een bizarre grap.

Advertentie

De laatste ronde!

Het is zo ver: vandaag heb ik – als het goed is – de allerlaatste gift! “Als het goed is”, omdat ik over een paar weken pas echt zeker weet of ik schoon ben. Dan krijg ik weer een CT-scan en ook een PET-scan. Die combinatie geeft de meeste zekerheid over genezing. En daarna blijft het natuurlijk spannend of de kanker niet terugkomt. We gaan natuurlijk uit van het positieve!

De sportmedische keuring

Vandaag heb ik de sportmedische keuring gehad waar ik enkele weken geleden over schreef. Deze keuring in een onderdeel van een sporttraject dat ik ga doorlopen om weer enigzins fit te worden. Het sporttraject wordt gefaciliteerd en voor een deel ook gefinancierd door stichting Tegenkracht. Helemaal mooi dat ze dit mogelijk maken en ik heb vandaag gemerkt dat het voor mij ook hard nodig is…

“Golfen werkt als medicijn”

Zoals jullie weten ben ik een redelijk sportief mannetje. Naast hockey is golf een van mijn echte passies. In de afgelopen maanden werd sporten steeds lastiger. Ik heb nog een paar keer op het hockeyveld gestaan, maar mijn conditie werd door de chemo’s al snel zó slecht dat echt meehockeyen niet meer ging. Gelukkig heb ik al die tijd nog prima kunnen golfen!

De hele waarheid

Dit weekend kreeg ik ineens op mijn donder van Shakira. Dat gebeurt natuurlijk wel vaker, maar de aanleiding was wel een bijzondere en een passende om hier even bij stil te staan. Shakira is namelijk van mening dat ik vaak een te rooskleurig beeld schets van de impact van de chemo… en daar heeft ze eigenlijk best een punt.

Halve chemo – dubbele warmte

Jaja, deze keer al op de maandag na de chemo een nieuw bericht! Dat heeft natuurlijk iets te betekenen. En dat is inderdaad dat het nu al op maandag een stuk beter met me gaat. Het effect van een halve dosis chemo is goed voelbaar. Ik ben een stuk minder vermoeid en futloos. Maar helaas heeft het weer het afgelopen weekend niet helemaal meegewerkt…

Leuko-alarm!

Morgen ben ik aan de beurt voor de – als het goed is – voorlaatste chemo-gift. Het gevoel dat ik er nu nog “maar” twee keer moet overheerst en geeft een erg positief gevoel. Nog maar twee keer door een (tamelijk diep) dal en dat duurt steeds maar 3 dagen, dus dat is wel te doen. En omdat ik morgen weer aan de beurt ben, moest ik natuurlijk ook weer op controle.

Out of Bounds!

Ik ben deze keer wel heel laat met een nieuw bericht, geloof ik. Het komt er natuurlijk op neer dat ik even geen tijd heb gemaakt om te bloggen. Te druk geweest met voetbal kijken en de DVD’s van jaargang 2 van de serie 24 (twenty four). Ik kan iedereen afraden die DVD’s te gaan kijken. Het zijn in totaal 24 afleveringen van ieder een klein uur. Ze zijn zo verrekte spannend dat je aan het einde van elke aflevering persé verder wilt met de volgende… erg verslavend!!!